- nabrać wprawy
- приобрести́ на́вык, наловчи́ться
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
nabrać wprawy
Смотреть что такое "nabrać wprawy" в других словарях:
wprawa — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. wprawawie, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} biegłość w robieniu czegoś nabyta wskutek wielokrotnego powtarzania jakiejś czynności : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nabrać wprawy w grze na pianinie. Rozmawiać dla wprawy w obcym… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
otrzaskać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIIa, otrzaskać sięam się, otrzaskać sięa się, otrzaskać sięają się {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} wdrożyć się do robienia czegoś, nabrać wprawy w czymś,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ostrzelać — dk I, ostrzelaćam, ostrzelaćasz, ostrzelaćają, ostrzelaćaj, ostrzelaćał, ostrzelaćany ostrzeliwać ndk VIIIb, ostrzelaćwuję, ostrzelaćwujesz, ostrzelaćwuj, ostrzelaćiwał, ostrzelaćiwany 1. «obrzucić pociskami z broni palnej, wielokrotnie strzelić… … Słownik języka polskiego
powprawiać — dk I, powprawiaćam, powprawiaćasz, powprawiaćają, powprawiaćaj, powprawiaćał, powprawiaćany «wprawić, wstawić wiele czegoś, wprawić jedno po drugim» Powprawiać szyby do okien. Lustra, obrazy powprawiane w ramy. powprawiać się «poćwiczyć się… … Słownik języka polskiego
rozchodzić — dk VIa, rozchodzićdzę, rozchodzićdzisz, rozchodzićchodź, rozchodzićdził, rozchodzićdzony 1. pot. «rozluźnić obuwie przez noszenie, przez chodzenie w nim; rozdeptać» Rozchodzić ciasne buty. 2. pot. «rozruszać przez chodzenie, wyprowadzić z… … Słownik języka polskiego
wyćwiczyć — dk VIb, wyćwiczyćczę, wyćwiczyćczysz, wyćwiczyćicz, wyćwiczyćczył, wyćwiczyćczony «ćwicząc nauczyć czegoś, wydoskonalić kogoś lub coś, wprawić, wyszkolić» Doskonale wyćwiczone wojsko. Wyćwiczyć rękę w rysunku, w rysowaniu. Wyćwiczyć mięśnie szyi … Słownik języka polskiego
zaprawić — dk VIa, zaprawićwię, zaprawićwisz, zaprawićpraw, zaprawićwił, zaprawićwiony zaprawiać ndk I, zaprawićam, zaprawićasz, zaprawićają, zaprawićaj, zaprawićał, zaprawićany 1. «dodać coś do czegoś, wymieszać coś z czymś dla nadania odpowiedniego… … Słownik języka polskiego
ostrzelać się — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}ostrzeliwać się {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}ostrzelać się II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIIa ostrzelać sięam się, ostrzelać sięa się, ostrzelać sięają się {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozkręcić — dk VIa, rozkręcićcę, rozkręcićcisz, rozkręcićkręć, rozkręcićcił, rozkręcićcony rozkręcać ndk I, rozkręcićam, rozkręcićasz, rozkręcićają, rozkręcićaj, rozkręcićał, rozkręcićany 1. «rozprostować coś skręconego, zwiniętego spiralnie, splecionego»… … Słownik języka polskiego
